- uosobić
- [уособічь]
v.dkуособити
Słownik polsko-ukraiński. 2014.
uosobić
Look at other dictionaries:
uosabiać — ndk I, uosabiaćam, uosabiaćasz, uosabiaćają, uosabiaćaj, uosabiaćał, uosabiaćany uosobić dk VIa, uosabiaćbię, uosabiaćbisz, uosabiaćsób, uosabiaćbił, uosabiaćbiony 1. «przedstawiać pojęcia, zjawiska itp. w postaci ludzkiej; personifikować» Siły… … Słownik języka polskiego
uosobienie — n I 1. rzecz. od uosobić. 2. «wyobrażenie, wcielenie w jakiejś osobie, istocie pewnych cech, pojęć, zjawisk; istota uosabiająca coś» Był dla syna uosobieniem odwagi. Ta dziewczyna to uosobienie wdzięku i piękna. Czarownice przedstawiano jako… … Słownik języka polskiego
uosabiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uosabiaćam uosabiaća, uosabiaćają, uosabiaćany {{/stl 8}}– uosobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uosabiaćbię, uosabiaćbi, uosabiaćsób, uosabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} nadawać pewnym zjawiskom, pojęciom,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uosobienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. uosobić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uosobienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. uosobienieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
